Бигзор ишқ гузарад, гармӣ паҳн шавад

Дар ҷомеаи муосир, ки босуръат рушд мекунад, тамаддуни моддӣ торафт фаровон мегардад, вале мо бояд ҳам равшан бубинем, ки дар ҳар гӯшаи ҷомеа одамоне, ки ба кӯмак ниёз доранд, ҳастанд.

Эҳтимол онҳо ба иллати беморӣ умеди зиндагиро аз даст додаанд, шояд бар асари офатҳои табиӣ овора шуда бошанд ва ё ба далели мушкилоти молӣ дар нигоҳ доштани зиндагии аввалия мушкилӣ дошта бошанд.

Ин ходисахо хотиррасон мекунанд, ки пешрафти ичтимой бояд на танхо дар афзоиши нишондихандахои иктисодй, балки дар гамхорй ва ёрй дар хакки табакахои осебпазир низ ифода ёбад.

Аз ин рӯ, мо ин чорабинии иҷтимоъиро роҳандозӣ намудем, то бо амалҳои амалӣ ба ин афроди ниёзманд ғамхорӣ ва гармӣ расонем ва ҳамзамон таваҷҷуҳи ҷомеаро бедор созем ва иштироки ҷомеаро дар корҳои беҳдоштӣ ҷалб намоем.

Фаъолияти хайриявӣ

🎁Мазмуни фаъолият🎁

🍚Ба остонаи ту шолй оварда, анбори галла пур аст🍚

Умедворем, ки ин зарурати воқеии рӯзгор дастархони пиронсолонро ғанӣтар гардонад ва онҳо метавонанд дар ҳар хӯриш бо оромиву саломатӣ тановул кунанд.

🥣Бӯи равған фаро мерасад ва саломатӣ ҳамеша бо шумост🥣

Мо равғани баландсифати ошпазиро интихоб мекунем, то ба пиронсолон ғизо ва саломатӣ расонанд, ҳар як таомро пур аз лаззати хона ва дилҳои онҳоро гарм гардонад.

🥛Бо шири тару тоза сер кунед ва аз пирӣ лаззат баред🥛

Шири софи махсус омодашуда аз моддаҳои ғизоӣ бой аст ва ба осонӣ ҷаббида мешавад.

🌾Галлаи ғизоӣ, интихоби аввалин барои саломатӣ🌾

Ғалладонагиҳои оддӣ ва серғизо оғози хуби субҳ аст. Ин шўла, ки осон њазм аст ва аз нахи ѓизої бой аст, умед дорад, ки пиронсолон њар субњ аз ѓамхорї ва салом аз дур лаззат баранд.

Фаъолияти хайриявӣ

🌟маънои фаъолият🌟

Мутобиқати ҷамъиятиро ривоҷ диҳед: Чорабинихои хифзи чамъият кувваи мухими пойдор гардондани хамфикрии чамъиятй мебошанд. Бо кумак ба гурўњњои камбизоат мо метавонем на танњо мушкилоти амалии онњоро осон кунем, балки њамдигарфањмї ва эњтироми аъзои љомеаро афзун гардонем, зиддиятњо ва низоъњои иљтимоиро коњиш дињем, муњити боз њам мутаносиб ва устувори иљтимоиро ба вуљуд оварем.

энергияи мусбӣ интиқол диҳед: Дар фаъо-лиятхои хифзи чамъиятй хар як иштирокчй му-носибати энергияи мусбат мебошад. Амалҳо ва саҳмҳои хайрияи мо метавонад на танҳо гирандагонро ба мубориза бо душвориҳои зиндагӣ илҳом бахшад, балки атрофиёнро низ сироят кунад, меҳрубонӣ ва муҳаббати бештари одамонро ба вуҷуд оварад ва фазои мусбати иҷтимоиро ташаккул диҳад.

Масъулияти социалиро баланд бардоред: Њар яки мо њамчун узви љомеа вазифадорем, ки дар пешрафту пешрафти љомеа сањмгузорем. Иштирок кардан дар фаъолияти неъматҳои ҷамъиятӣ на танҳо дарк намудани арзиши шахсӣ, балки тарбия ва такмили масъулияти иҷтимоӣ низ мебошад. Он ба мо имкон медиҳад, ки нақш ва рисолати иҷтимоии худро равшантар дарк кунем ва шавқу рағбат ва ҳавасмандии моро ба саҳми бештар ба ҷомеа илҳом мебахшад.

Мусоидат ба рушди шахсӣ: Фаъолиятҳои хайрия на танҳо кӯмак ва ғамхорӣ ба дигарон, балки таъмид ва рушди рӯҳҳои шахсӣ мебошанд. Дар ҷараёни иштирок дар чорабиниҳо мо ба дигарон ғамхорӣ кардан, дигаронро фаҳмидан, эҳтироми дигаронро ёд гирифтем ва инчунин миннатдор будан ва баргардониданро ёд гирифтем. Ин таҷрибаҳо сарвати пурарзиш дар ҳаёти мо хоҳанд шуд ва моро ба оянда боз ҳам устувортар ва дилпуртар мегардонанд.

Фаъолияти хайриявӣ

Ба тамоми раванди чорабинӣ, аз банақшагирии ибтидоӣ ва омодагӣ то татбиқи ниҳоӣ назар андозем, ҳар як звено кӯшишҳои муштарак ва арақи ширкатро таҷассум мекунад.

Мо медонем, ки некуахволии чамъиятй на танхо шакл, балки хисси амики масъулият ва миссия мебошад.

Аз ин рӯ, мо ҳар як ҷузъиётро бодиққат ба нақша мегирем ва мекӯшем, ки ҳар як муҳаббат ба ниёзмандон дақиқ расонида шавад.

Дар рафти чорабинӣ мо шоҳиди бисёр лаҳзаҳои ҳаяҷоновар гардидем.

Вакте ки мо ба пирони бекас чизхои гарми рузгор мефиристем, табассуми чехраи онхо чун нури нури офтоби зимистон ба диламон гарм мешавад.

Ин лахзахо ба мо кувваи хайрхохиро чукур хис мекунанд, ки он на танхо сарнавишти инсонро тагйир медихад, балки дар тамоми чомеа кувваи мусбат бахшад.

Муҳимтар аз ҳама, ин чорабинии хайрия инчунин робитаи амиқтари эмотсионалӣ байни дастаҳои ширкати мо ба вуҷуд овард.

Дар рафти тайёрй ва амалй гардондани он хама як-чоя кор карда, ба якдигар ёрй мерасонданд, ки душворихо ва душворихоро пай дар пай бартараф намоянд.

Ин рӯҳияи ягонагӣ, ҳамкорӣ ва далерӣ барои гирифтани масъулият асоси фарҳанги ширкати мост.

Мо боварӣ дорем, ки маҳз ҳамин қувваи рӯҳонӣ моро дастгирӣ мекунад, ки пеш равем ва мавқеи пешсафи худро дар рақобати шадиди бозор нигоҳ дорем.

Мо ба оянда умед мебандем, мо фалсафаи корпоративии "ба ҷомеъа баргардонидан ва ғамхорӣ дар бораи дигарон" -ро идома медиҳем ва фаъолияти некӯаҳволии ҷамъиятро ҷузъи муҳими рушди ширкат мешуморем.

Мо омӯхтани моделҳои нави некӯаҳволии ҷамъиятӣ ва роҳҳоеро идома хоҳем дод, то ба одамони бештар аз амалҳои пурмуҳаббати мо баҳра баранд.

Дар баробари ин, мо инчунин умедворем, ки бештари ширкатҳо ва шахсони алоҳида метавонанд ба қатори муассисаҳои беҳдошти ҷамъиятӣ шомил шаванд ва дар бунёди ҷомеаи мутаносиб ва зеботар саҳм гузоранд.

Дар охир мехоҳам ба ҳар як ҳамкоре, ки дар ин чорабинии хайрия ширкат доштанд, ташаккур мегӯям.

Махз фидоко-рона ва мехнати фидокоронаи шумо буд, ки ин чорабинй комилан бомуваффакият гузашт.

Биёед, даст ба даст дода, саъю кушиши аввалини худро хеч гох фаромуш накунем, пеш равем ва дар рохи некуахволии чамъият бештар бобхои таъсирбахш нависем!