Сари мехру мухаббат ба кишлок, хиссиёти гарму чушон

Дар ҷомеаи муосири босуръат рушдёбанда пирони деҳот хотира ва умеди ин сарзаминро хомӯшона посбонӣ мекунанд.

Мехнат ва фидокоро-наи як умри онхо руху пушту панохи дехот аст.

Вақте ки онҳо калон мешаванд, ҳаёти онҳо метавонад танҳо ва нороҳаттар шавад.

Бо мақсади изҳори эҳтиром ва сипосгузорӣ ба онҳо ва ҳамзамон ба ҷомеа неруи мусбат расонидан,

Мо ин чорабинии хайрияи "Муҳаббат ба солҳо, деҳотро гарм кунед"-ро бо мақсади эҳтиром ба пиронсолон ва баргардонидани онҳо ба нақша гирифтаем.

Ҳадафи он ба пиронсолон тавассути амалҳои амалӣ фиристодани ғамхорӣ ва гармӣ мебошад, то ҳаёти минбаъдаи онҳо хушбахттар ва солимтар гардад.

Фаъолияти хайриявӣ

🎁Таҷҳизоти зиндагӣ, бодиққат расонида шудааст:
Мо медонем, ки ҳар як ҷузъиёти ғамхорӣ дар зиндагӣ барои пиронсолон муҳим аст.

Бинобар ин мо биринч, равган, шир ва дигар чизхои зарурии рузмарраро эхтиёткорона тайёр кардем,

Ин лавозимоти ба назар содда, баракатҳои амиқи мо ва ғамхорӣ ба пиронсолон мебошад.

Мо шахсан ин лавозимотро ба хонаи пиронсолон мерасонем.

Бигзор онҳо гармӣ ва ғамхории ҷомеаро эҳсос кунанд ва зиндагии худро бехатару қулайтар гардонанд.

Фаъолияти хайриявӣ

Илова бар ин, дастаи волонтёрони мо низ ба пиронсолон ҳамарӯза кумак ва ҳамсафарӣ хоҳанд кард.

Новобаста аз он ки тоза кардани ҳавлӣ, корҳои хонагӣ, сӯҳбат бо мо ё гӯш кардани фикрҳои шумо, мо тамоми кори аз дастамон меомадаро мекунем, то ба шумо кумак кунем.

Бигзор пиронсолон на фаќат кўмаки моддиро эњсос кунанд, балки аз тасаллои маънавї ва њамсафарї лаззат баранд.

Мо боварӣ дорем, ки ҳар як ҳамнишинӣ беҳтарин тӯҳфа ба пиронсолон аст.

Фаъолияти хайриявӣ

Фаъолияти некӯаҳволии ҷамъиятии «Вақти ишқ, гарм кардани деҳот» на танҳо як хайрияи оддии моддӣ ва фаъолияти волонтёрӣ мебошад.

Ин як тадбири муҳим барои интиқоли муҳаббат ва тарғиби нерӯи мусбӣ дар ҷомеа мебошад.

Умедворем, ки тавассути ин чорабинӣ мо метавонем таваҷҷуҳ ва ғамхории бештари мардумро нисбати пиронсолон бедор созем, то фазилати суннатии эҳтироми пиронсолон ба мерос монда, дар тамоми ҷомеа пеш равад.

Дар баробари ин, мо инчунин умедворем, ки ҳисси масъулияти бештари ширкатҳо ва рӯҳияи некӯаҳволии ҷамъиятро ҳавасманд кунем ва дар бунёди ҷомеаи мутаносиб саҳм гузорем.

Биёед, даст ба даст дода, ваъдаи мехру мухаббатро бо кори амалй ичро кунем, то ки хар як гушаи дехот аз гармй ва умед пур шавад!

Мо одамони ғамхор аз тамоми қишрҳои ҷомеаро истиқбол менамоем, ки ба мо ҳамроҳ шаванд ва якҷоя ба пиронсолони деҳот самимона ғамхорӣ ва дуои хайр расонанд!